Met de komst van herfstdagen beginnen tuinbloemen aan een soepele overgang naar hun natuurlijke ‘slapende’ levenswijze. Wij vertellen u hoe u ze kunt helpen.
Het is niet gemakkelijk voor planten om een moeilijke testperiode door te maken met vorst, koude wind, ijskoude regen en sneeuwval - iedereen heeft onze hulp nodig. Zelfs de meest pretentieloze en winterharde.
Clematissen
Clematis - een andere veel voorkomende naam voor clematis - kan jarenlang uitbundig groeien en bloeien op dezelfde plek, zonder dat er speciale aandacht en zorg voor nodig is. Een klimplant met heldere trossen kleine of individuele grote bloemen - zo groot als een zonnebloem - siert veel zomerhuisjes en tuinpercelen. Ze vlechten priëlen, hangen aan hekken en vlechten rond de muren van gebouwen. Bloemenkwekers houden van clematis omdat ze geweldige, vriendelijke buren zijn voor bijna alle planten in de tuin, en ze kunnen zelfs overweg met grillige rozen.
In de laatste dagen van september beginnen we met clematis "herfststijl" te werken, waardoor ze soepel worden overgebracht naar de aanstaande slapende modus.
Voer naar wens, verminder de watergift
Verminder geleidelijk en langzaam de watergift. Op dit moment zouden ze volledig moeten worden gestopt, maar de herfst is de afgelopen jaren steeds warmer geworden en vaak zonder regen, dus de planten hebben nog steeds een zeldzame, overvloedige eenmalige watergift nodig. De wortels moeten voldoende "drinken", verzadigd zijn met vocht, om niet te bevriezen bij vriesweer. Het is nog steeds beter om je te concentreren op het drogen van de bovenste laag grond. Als de luchttemperatuur in oktober daalt, verminderen we ook de intensiteit van de watergift. Als het buiten −5°C is, stoppen we met het water geven van de clematis.
Voeren op dit moment is niet strikt noodzakelijk, maar de meeste tuinders voeren het uit, vooral door volwassen en verzwakte planten te verzorgen. Het is raadzaam om half september de laatste voeding van het uitgaande seizoen uit te voeren. We passen complexe fosfor-kaliummeststoffen toe: "Autumn Universal", "Master", "Florovit", "Kemira Autumn", enz., Die de immuniteit van planten versterken en helpen bij de voorbereiding op de winter. Meststoffen moeten strikt worden toegepast in overeenstemming met de door de fabrikant aangegeven verhoudingen; verhoogde concentraties kunnen de planten beschadigen.
Bloemenkwekers raden in de herfst de volgende voeding voor clematis aan: meng een glas houtas met een glas zand (dat wil zeggen, we berekenen de verhouding van 1:1), strooi het onder elke struik en bestrooi het lichtjes met aarde. Herfstregens zullen de kunstmest helpen ‘werken’. Bemesten met stikstofgehalte is op dit moment ten strengste verboden.
Strijd en preventie staan op één lijn
Herfstpreventieve behandeling van clematis tegen schimmelziekten is verplicht. We besproeien de planten en de grond eromheen met een oplossing van foundationazol en mangaan. Als er aangetaste takken zijn, moeten deze worden afgesneden en verbrand, moet de plant worden besproeid en moet de grond worden gemorst met een zwakke oplossing van foundationazol. Eind oktober of al begin november behandelen wij met koper- of ijzersulfaat.
De gevaarlijkste plaag voor clematis is het wortelknobbelaaltje. Als u merkt dat er nematodenwormen in de wortels van de plant zijn verschenen, verwijder deze dan zo snel mogelijk zodat de plaag niete ging verder naar andere struiken. Om nematoden te voorkomen worden planten behandeld met het veilige biologische preparaat “Nematophagin”. Je kunt de ontwikkeling en verspreiding van nematoden en ander ongedierte voorkomen door peterselie, dille, koriander, goudsbloemen, calendula en pepermunt rond clematisstruiken of langs de rand van alle aanplantingen te zaaien. De aroma's van deze planten hebben een schadelijk effect op ongedierte.
Bijzondere aandacht voor snoeien
Er is één specifiek punt in de herfstverzorging van clematis, een kenmerk van deze specifieke planten: het snoeien van de struiken. Dit is een van de verplichte en belangrijke procedures bij het voorbereiden van clematis op de koude periode. Het snoeien wordt uitgevoerd in oktober-november, u moet het serieus nemen en rekening houden met alle noodzakelijke vereisten. Natuurlijk moet je in elke regio de snoeitijd ‘op je eigen manier’ bepalen. De richtlijn is de luchttemperatuur: als deze daalt tot −4-5°C, is het zover.
Wat is specifiek aan het najaarssnoeien van clematis? De manier waarop het wordt uitgevoerd. Het is noodzakelijk om te bepalen tot welke groep clematis uw plant behoort - op welke scheuten de bloemknoppen worden gevormd. De keuze van de snoeimethode hangt hiervan af. Als het fytosanitair is voor jaarlijkse scheuten, moet het worden ingekort, zodat er twee knoppen uit de grond achterblijven. Dit snoeien zal schoonheid en gezondheid aan de struik geven - in de lente zal alles teruggroeien en zullen er knoppen verschijnen.
Struiken waarop zich bloemknoppen vormen tijdens de groei van het voorgaande jaar, worden vaak helemaal niet gesnoeid of gesnoeid met behulp van de "hoge" (of "lange") snoeimethode, waarbij maximaal 15 knopen op de scheuten behouden blijven. Veel tuinders snijden alleen de vervaagde delen van dergelijke struiken af als het groeiseizoen eindigt. Clematis, die vroege bloei produceert op de scheuten van vorig jaar, bloeien tegen het einde van de zomer massaal op takken die tijdens het seizoen zijn gegroeid en in verschillende fasen worden gesnoeid.
In de zomer worden enkele van de oude scheuten die al bloeien verwijderd, in de herfst worden sommige takken tot een derde van de wijnstok afgesneden (tot anderhalve meter boven de grond), en sommige worden gekapt tot 2-3 knoppen. Voer “laag” snoeien uit. Hierdoor krijgen de clematis de kans om twee keer te bloeien.
Zodra u heeft vastgesteld dat uw plant tot een van deze groepen behoort, snoeit u volgens de voorwaarden en regels ervan. Wees bij twijfel niet bang om te werk te gaan volgens de ‘trial and error’-methode: snoei dit seizoen met behulp van verschillende methoden die naar uw mening en ervaring noodzakelijk zijn. Er zullen geen problemen zijn, de plant zal niet lijden, hij zal bloeien. En volgend jaar, als de clematis bloeit, bekijk hem dan van dichterbij en bepaal nog steeds het type, om niet te raden wat je in de toekomst moet doen.
We voeren sanitaire herfstsnoei uit, het is "typisch" voor alle soorten planten - we verwijderen zieke en zwakke, beschadigde scheuten op de grond. We doen deze operatie eind oktober, wanneer de bladeren en bloemen van clematis al zijn opgedroogd.
Wel of niet herplanten is aan ons om te beslissen
Omdat clematis "monogaam" is bij het kiezen van een permanente locatie - hij kan prachtig groeien en bloeien waar hij tot 30 jaar wordt geplant, is het beter om hem niet te verstoren door hem onnodig te herplanten. De struik wordt in de loop van de tijd krachtigwortelstelsel, het is bijna onmogelijk om het uit te graven zonder het te beschadigen. Maar als er behoefte is aan herbeplanting, is tot halverwege de herfst de meest geschikte periode voor het herbeplanten van de clematis die op het perceel aanwezig is en het planten van nieuwe variëteiten. Het is in de herfst dat ze beter wortel zullen schieten, tijd hebben om sterker te worden en in de zomer zullen bloeien.
De gekozen plantplaats moet zonnig zijn, beschermd tegen koude tocht, een beetje verwijderd van de muren van gebouwen en hekken, daken en afvoeren (clematissen houden er niet van om "op hun hoofd te druppelen"). De grond moet licht, vruchtbaar, licht alkalisch of neutraal zijn en goed vocht kunnen opnemen.
Zodra we de plantplaats hebben bepaald, plannen we meteen wat en hoe we de steunen correct moeten installeren, zodat ze tijdens de verdere groei van de clematis de scheuten en wortels niet beschadigen. Bogen, pergola's, hekjes, gewoon een plastic gaas dat om een ondergrondse pijp of paal is gewikkeld - de keuze van de ondersteuning is afhankelijk van uw smaak. Soms bieden boomstammen uitstekende ondersteuning voor clematis.
We graven een vierkant gat voor de zaailing met zijkanten van niet minder dan 60 cm. Als we meerdere struiken planten, laat dan een afstand tussen de struiken van ongeveer een meter. We bedekken de bodem van de put met drainage: geëxpandeerde klei, gebroken stenen, steenslag (niet groter dan 10 cm). We verdelen de uitgegraven grond in twee delen: het ene is bedoeld om het gat te bedekken, en het tweede is de basis voor het plaatsen van de wortels van de plant. Meng het tweede deel van de grond met humus en zand (in gelijke hoeveelheden), voeg een handvol houtas toe. Veel mensen voegen ook complexe meststoffen toe voor wijnstokken en bloeiende planten - het is niet overbodig.
Het planten van clematis moet in een strikte volgorde gebeuren: vul het gat met het voorbereide grondmengsel (dit is het tweede deel van de grond) en bouw er een heuvel van; We plaatsen de plant erop en verdelen de wortels langs de hellingen; vul het gat met aarde (het eerste deel). Het is belangrijk om de plantdiepte correct te “behouden” - strooi aarde op zowel de wortelhals als het onderste paar knoppen (bladeren). Als de zaailing jong is, verdiepen we de wortelhals met 10-12 cm; oudere clematis zou nog dieper moeten "gaan" - met 15-20 cm.
Rond de wortelhals moet een soort preventieve gordel van zand en houtas worden aangelegd om fusariumziekte, die zich na het planten kan ontwikkelen, te voorkomen. We geven de zaailingen royaal water en mulchen met bladeren of gemaaid gras om het vocht langer vast te houden.
Clematis wordt in de herfst vermeerderd door struiken en gelaagdheid te verdelen. Bloemenkwekers proberen tegenwoordig ook stekken klaar te maken.
Een clematisstruik kan op verschillende manieren worden verdeeld, het hangt allemaal af van de leeftijd van de plant. Als hij niet ouder is dan zes jaar, kun je de hele struik opgraven, in delen verdelen, die volgens dezelfde regels worden geplant als bij het verplanten. Als de plant ouder is, is het wortelstelsel behoorlijk uitgebreid. Om het niet te beschadigen, moet je de struik slechts aan één kant opgraven en het deel zorgvuldig scheiden met gezonde scheuten. We planten het gescheiden deel (zoals hierboven vermeld) en graven zeker de wortels van de moederstruik in. Bij elke deelmethode moet er rekening mee gehouden worden dat de scheuten op de divisies onderverdeeld zijnuitgroeien tot het punt waarop er twee volwassen knoppen zijn.
De voortplanting van clematis door gelaagdheid wordt op dezelfde manier uitgevoerd als andere meerjarige planten. We buigen de geselecteerde gezonde tak naar de grond, zetten hem vast, besprenkelen hem met aarde en laten het uiteinde vrij. Er zijn jonge scheuten verschenen, wat betekent dat het rooten van de scheut succesvol was; deze is gescheiden van de moederplant.
Stekken worden gesneden uit het middelste deel van verhoute scheuten, waarbij er op elk 1-2 knooppunten achterblijven. De bovenste snede maken we in een rechte hoek, de onderste in een hoek van 45 graden. We behandelen de voorbereide stekken met groeistimulanten, planten ze in een voorbereid vochtig mengsel van zand en turf en brengen de containers met de aanplant over naar een koele kamer. Bewaren tot het planten in het voorjaar.
“Verwarmende” clematis voor de winter
Doorgaans tolereren clematis lichte koude kiekjes, zelfs de eerste nachtvorst zonder beschutting. Als de winters in uw regio vaak koud en sneeuwloos zijn, moeten clematis worden “geïsoleerd”. De vorst stopt niet meerdere dagen achter elkaar, begin met het bouwen van schuilplaatsen. Vul de clematisboomstammen met compost of rotte bladeren en strooi er aarde over. De laag van zo'n schuilplaats zou dikker moeten zijn; het zou nog beter zijn om een heuvel te maken. Als de struik kortgeknipt is, vul hem dan volledig. De bovenkant kan worden bedekt met droge bladeren, afdekmateriaal of in stukjes gesneden wijnstokken.
Plaats lange scheuten (wijnstokken) op de grond en draai ze voorzichtig. Het is beter om strooisel te maken van droge takken, zaagsel of sparren takken. Bedek de wijnstok met aarde vermengd met bladeren, bedek met planken, leisteen, dakleer. Je kunt een laag frame bouwen en er isolatie van takken, folie of agrofibre bovenop leggen.
Clematis tolereren wintervorst vrij standvastig; het is erger voor hen als dooi wordt afgewisseld met scherpe koude kiekjes. Vocht dat zich tijdens dergelijke perioden ophoopt, kan rotting veroorzaken. Op warme dagen kun je de clematis ventileren door de hoezen te verwijderen of op te tillen, maar dit is arbeidsintensief; dit doen tuinders meestal niet, behalve door de hoezen aan de randen iets op te tillen zodat er in ieder geval wat frisse lucht is . In het voorjaar, als de warmte is neergedaald en de zon de planten goed en langdurig verlicht, openen we de clematis volledig.
Gastheren
Tot laat in de herfst zijn de bloembedden in de gebieden gevuld met felgroene planten en allerlei kleuren bloemen. De winter staat op het punt het over te nemen en veel rozenstruiken staan in bloei, asters hebben heldere lantaarns met bloemen door het gebied verspreid, chrysanten zijn gewoon op het hoogtepunt van hun schoonheid - het spel van tinten en kleuren is zodanig dat woorden niet kunnen beschrijven. Maar onze favoriete gastheren vervagen helaas al in de herfstperiode. Ze zijn niet blij met weelderig groen, ze hebben een nogal betreurenswaardige uitstraling. Halverwege september werden hun bladeren geel, verdord, hangend en "plakken" aan de grond.
Ongeacht de soort verliezen alle hosta's hun kracht tegen het einde van het warme seizoen. Hoe behoud je de gezondheid van je favoriete planten, hun kracht, zodat ze in al hun glorie bloeien in de lente?
Waar te beginnen
De belangrijkste attractie van hosta's zijn helemaal niet de bloemen, hoewel ze opmerkelijk helder, delicaat, groot en opvallend zijnklein - de bladeren overtreffen de bloemen van de plant met hun schoonheid. Echte hosta-liefhebbers snijden zelfs de bloemstengels af wanneer ze beginnen te verschijnen, waarbij ze alleen de voorkeur geven aan de prachtige bladeren. Steeltjes worden niet alleen verwijderd omwille van de schoonheid van de bladeren aan de struiken. Veel tuinders geloven dat het voorbereiden van hosta's voor de winter begint op warme herfstdagen, wanneer de planten nog bloeien. Knoppen die zijn uitgebloeid en beginnen te vervagen, moeten samen met de stengels worden verwijderd om de gastheren te helpen hun vitale energie te behouden en deze niet aan bloemen te verspillen, omdat er nog steeds kracht nodig is om de zaden te laten rijpen en in winterse omstandigheden te leven.
Het herfstverzorgingsplan voor hosta's is niet al te uitgebreid; de belangrijkste acties zijn bemesten, water geven, struiken snoeien en ze betrouwbaar beschermen tegen vorst.
Herfstbewateringsgastheer
Prachtige struiken die het goed doen in de schaduw en zeer vochtminnend zijn. Als er in de herfst geen regen valt, is water geven noodzakelijk. Maar je moet niet op de weersomstandigheden vertrouwen; de gastheren zelf zullen je vertellen dat ze vocht nodig hebben - de elastische en sappige bladeren zullen plotseling beginnen te verwelken en naar de grond lijken te zinken. Dit is niet altijd te wijten aan warme dagen; in de herfstmaanden kunnen planten vocht missen vanwege hun gezondheidstoestand en de toestand van de grond waarop ze groeien. Met dit alles moet rekening worden gehouden.
Water, de wortels verzadigen met vocht. We proberen geen water op de bladeren te krijgen, anders kunnen we schimmelinfecties tegenkomen. Naarmate de luchttemperatuur daalt, verminderen we systematisch de hoeveelheid water. Voor de overwintering hebben hosta's vochtopladend water nodig. Er is veel water nodig om de grond overvloedig te bevochtigen en de wortels een extra lading vitaliteit te geven.
Voedingsstoffen zijn nodig vóór de overwintering
Het belangrijkste onderdeel van de herfstvoeding van gastheren is een krachtige tandem van fosfor en kalium. Stikstof is op dit moment gecontra-indiceerd voor planten; het zal een actieve groei van groene massa veroorzaken, die het naderende koude weer uiteraard niet zal overleven en zal afsterven.
We bemesten met superfosfaat en kaliumsulfaat: het is voldoende om 30-40 g van beide meststoffen per vierkante meter beplanting toe te voegen. Op dit moment kunt u een complexe meststof gebruiken: kaliummonofosfaat. En zoals altijd zullen beendermeel en houtas helpen. Het is voldoende om 60 g bloem per vierkante meter toe te voegen. Het is beter om te bemesten met as in de vorm van een waterige oplossing, waarbij 100-150 g as per emmer water van 10 liter wordt berekend. We proberen alleen bij de wortel te bemesten, het is belangrijk om het niet op de bladeren te krijgen.
De kunstmestmarkt biedt tegenwoordig een verscheidenheid aan uitgebalanceerde, speciale “herfst”-meststoffen, geselecteerd voor elk type plant. “Bona Forta Autumn”, “Fertika Autumn”, etc. zijn geschikt voor hosts. Ze moeten strikt volgens de instructies op de verpakking worden gebruikt.
Gastheren accepteren dankbaar plantenmest: humus (verspreid rond de struik en bestrooi met aarde), vogelpoep (gebruik in droge vorm en in de vorm van een waterige oplossing), compost (verspreid rond de planten). Veel mensen gebruiken zogenaamde groenbemesting voor de herfstvoeding van gastheren. Dit zijn planten die in bedden worden geplant om de bodemsamenstelling te verbeteren. Ze worden gemaaid engraaf rond de struiken. Met dezelfde methode kunt u plantaardig afval, mulchmateriaal (bladeren, gras, stro) en theecake (gewone theebladeren) als meststof gebruiken.
Als we gastheren helpen de moeilijke koude periode te overleven, overdrijven we het niet: we gebruiken alles met mate en alleen wat nodig is. Een teveel aan meststoffen heeft een schadelijk effect op de planten en kan brandwonden aan de bladeren of wortels veroorzaken. Het gebrek aan herfstmeststoffen zal ertoe leiden dat de weerstand van planten tegen ziekten en plagen aanzienlijk zal afnemen, ze zullen verzwakken en het in de winter moeilijk voor hen zal zijn. Verkeerd geselecteerde herfstvoedingen zullen een schadelijk effect hebben op de gezondheid van de gastheer.
Laten we de bladeren staan tot de lente of snoeien we ze?
Sommige tuinders raden het herfstsnoeien van hostabladeren aan, anderen zijn er categorisch tegen. Er zijn hier voor- en nadelen, die veel argumenten hebben. Het is bijvoorbeeld positief dat bij het snoeien ongedierte dat in hostabladeren leeft, wordt vernietigd en de kans op schimmelinfecties afneemt. Argument van ontkenning: de planten worden al geconfronteerd met ernstige stress met de komst van de winter, dus het heeft geen zin om hun “lijden” te verergeren door snoeien, en de bladeren zullen dienen als een soort isolerende mulch. Iedereen wordt bepaald op basis van zijn praktijk en ervaring, dus het zal correct zijn. Als u besluit te snoeien, begin dan zodra de bladeren geel worden, voordat de vorst intreedt.
We snijden de bladeren af en laten de bladstelen niet meer dan 10 cm hoog achter. Het is beter om al het verzamelde plantenafval te verbranden om je geen zorgen te maken over verborgen ongedierte. Het gereedschap moet vóór het werk worden behandeld, het zal betrouwbaarder zijn. Het wordt aanbevolen om elke hostastruik te mulchen met verrotte compost of droge turf. Mulch kan bovendien worden behandeld met fungiciden, bijvoorbeeld Fitosporin.
Mulch fungeert vaak als goede isolatie voor hosta's als je in streken woont waar de winters niet te koud zijn. Waar winterkoude en doordringende wind typisch zijn, is het beter om de gastheren te bedekken met afdekmateriaal en het stevig rond de omtrek van de struik vast te maken. De bovenkant kan bovendien worden bedekt met droge bladeren en sparren takken.
Hosta's zijn behoorlijk vorstbestendige planten, maar isolatie is niet overbodig. Het is alleen periodiek nodig, vooral als er sprake is van dooi, om de struiken onder schuilplaatsen te ventileren om te voorkomen dat ze te warm worden.
