Waarom wil je, tientallen jaren later, ingelegde komkommers met dezelfde ‘Bulgaarse’ smaak uit je kindertijd?
In de Sovjettijd werd het geheim van dit beitsen van komkommers doorgegeven van mond tot mond, van de ene huisvrouw op de andere. En iedereen probeerde komkommers voor de winter te bereiden met dezelfde smaak uit het Bulgaarse Globus-blikvoer. Tientallen jaren zijn verstreken, maar het recept is nog steeds relevant en geliefd.
Komkommers als strategische reserve voor de winter in de USSR
Elk jaar in juli, toen de komkommers in de datsja rijpten, veranderde de keuken van het ouderlijk huis in een groenteconservenfabriek. Om de een of andere reden geloofde mijn moeder altijd dat het voor ons (een gezin van drie + het gezin van onze oudere broer) eenvoudigweg noodzakelijk was om over een strategische voorraad augurken en conserven te beschikken om te overleven. Gelukkig was er naast het huis een vaste garage met kelder.
Moeder geloofde dat het in de zomer nodig was om minstens twintig potten van 3 liter komkommers en 15 potten (van hetzelfde volume) tomaten in te pakken. Om nog maar te zwijgen van de voorraden lecho en aubergine.
En zo rijpten de groenten en in het weekend waste mijn moeder de groenten en potten, maakte de marinade klaar, en mijn vader was verantwoordelijk voor het steriliseren van de potten (de ketel omdraaien) en het vastschroeven van de deksels.
Ja, als er plotseling iets misging en de blikjes ontploften, dan was het natuurlijk altijd de ‘schuld’ van papa. Omdat mama zich niet zomaar schuldig kon maken aan iets in onze familie.
Laten we teruggaan naar onze komkommers. Het gebeurde zo dat komkommers uit blik niet altijd werden gegeten tijdens het herfst-winterseizoen, en vervolgens verzamelden potten komkommers van voorgaande jaren zich in de kelder en moeder gebruikte ze om augurkensoep te bereiden.
Er liggen er veel van onszelf in de kelder, maar ik wil iets geïmporteerd hebben
Er was één paradox: in de winter lagen er altijd veel ingeblikte komkommers in de kelder, maar voor Olivier met oud en nieuw "haalden" ze altijd een pot ingelegde augurken uit Bulgarije en natuurlijk een pot ingemaakte gesneden plakjes Komkommers.
Hoewel dit dezelfde komkommers waren, hadden ze een andere, geïmporteerde smaak. En toen leken ze veel lekkerder dan die van mijn moeder. Hoewel ik nu heel graag de komkommers van mijn moeder zou eten.
Jaren zijn verstreken, het recept voor ingemaakte komkommers "Bulgaarse stijl" werd ontdekt en nu trakteer ik gasten elke zomer vaak op dergelijke komkommers.
Met dit recept kun je komkommers klaarmaken voor de winter, maar ik maak maar een paar potten en die eten we binnen twee weken op, en dan maak ik een nieuwe batch.
Ingelegde komkommers voor de winter en voor elke dag “Bulgaarse stijl”.
Het geheim van diezelfde smaak uit de kindertijd bleek simpel: je hoeft alleen maar een heerlijke marinade te koken en dan de komkommers erin te koken.
Ingrediënten
verse komkommers - 1 kilogram;
grof zout - 30 gram;
water - 1 liter;
suiker - 100 gram;
mosterdzaad - 3 gram;
9% tafelazijn - 70 ml;
laurierblad - 2 stuks;
Kooktechnologie
Was de komkommers met een spons en frisdrank. Week 1-2 uur in koud water. Hoe langer, hoe beter de komkommers zullen kraken. We snijden de komkommers (het is aan jou hoe je snijdt: dunne cirkels, kleine plakjes of dun diagonaal).
Kook de marinade. Voeg water, suiker, zout, mosterdzaad en laurier toe aan de pan. Breng het mengsel aankokend.
Voeg azijn toe aan de marinade, meng alles en voeg onmiddellijk komkommers toe.
Kook de komkommers 3-5 minuten in de marinade. Zodra de komkommers van kleur veranderen, zet je onmiddellijk de kachel uit!
Was de potten met frisdrank, droog ze en doe de komkommers erin, giet de marinade erover en doe een laurierblad.
Bedek de potten met een deksel en draai ze ondersteboven totdat ze volledig zijn afgekoeld. We bewaren potten komkommers in de koelkast of kelder.
Na 14-15 dagen kunnen deze komkommers geserveerd worden als voorgerecht bij een sterke drank of als bijgerecht bij vlees (ook barbecue), kip of vis.